Sinds oktober geen nieuwe blogs en honderden mensen die me inmiddels ontvolgd hebben. Klinkt alsof ik iets kuts heb gezegd over #BLM, The Bachelorette of Beirut, maar niks is minder waar. Ik heb mijn eigen regel verbroken en dat is: consistentie is key. 50% van het hebben van een soort van succesvolle blog en insta is actief blijven delen, naar mijn mening.
Tuberculosis pressure
Dat, en ik heb het gewoon ouderwets teringdruk gehad. Met hele andere dingen dan zure stukjes tikken over surfers en hun bijzondere gedrag.
Op social media heb ik nog wel het een en het ander gedeeld. Helemaal aan het begin van corona een mooie posters waarop stond dat je goed je handen moet wassen én later nog een zwart vierkantje om Instagram op een random dinsdag op zwart te zetten in de strijd tegen racisme.
Als je goed had doorgeklikt op die post over corona, wat ik goed kan begrijpen dat je datt níet gedaan heb omdat alles op social media je op een presenteerblaadje aangereikt moet worden om je interesse en spanningsboog te behouden, dan had je gezien dat ik in een bizar nieuw avontuur gerold was. Daarnaast had ik weinig tijd en zin om dit ook nog helemaal bij te houden op mijn eigen Instagram.
Best bijzonder namelijk, want ik zou zoiets juist moeten delen op mijn Instagram. Het ding is alleen dat je vooral ‘succesvol’ bent op social media als je in een niche zit en dan bij je spreekwoordelijke leest blijft. Zelf vind ik dat tering saai omdat je in eerste instantie wel veel over surfen kan schrijven, en dat nog blijft doen, maar er nog veel meer en spannends te doen en ontdekken valt dan surfen in fucking Nederland.
Maar goed, ik kies zelf een surfachtige naam dus dan moet ik mijn muil ook maar houden. Komt wellicht verandering in, maar dat vertel ik zo nog wel.
Terug naar dat avontuur.
Adventure time
Zo ongeveer op 72,7% van maart dit jaar stuurde ik wat jongens, die ook de cover van NATPAK hebben gemaakt, een berichtje of ze me mee kunnen helpen met het maken van een nieuwe website en visuele identiteit. Niet voor Surfoloog, maar voor iets anders.
Van Surfoloog kan ik namelijk geen droge boterham verdienen. Het bespaart me wel een hoop, maar daar is ook alles mee gezegd. Nee, ik kan er wel indirect van leven omdat mensen me inhuren voor tekst, communicatie en social media klussen. Dikke prima, want dan kan ik op afstand werken en meer surfen. Daar doe ik het voor natuurlijk. Soms is dat wel een beetje ironisch omdat ik dat freelancen nu aan het uitbreiden ben en door die startblokken soms wat meer gas moet geven.
Ik probeer het maar te zien als een investering in de nabije toekomst. Nu ff beunen om straks wat meer de vruchten ervan te plukken.
Dat nieuws is dus een portfolio mét blog gedeelte. En dat blog gedeelte hou ik lekker open. Weet ik namelijk veel waar ik over wil schrijven. Kan over een of ander kutrestaurant zijn, een boek wat impact heeft gemaakt of dat ik iets of iemand dom vind.
Stay Sane, Stay Safe
In ieder geval, dat ontwerpen vroeg ik dus aan de jongens van Studio Lennarts & De Bruijn. Die kunnen best aardig vormgeven namelijk. Ze wisten dat ik schrijf en in de afgelopen vijf jaar best wat communicatie-ervaring heb opgedaan.
Toen ze antwoordden dat ze me best wilden helpen, vroegen ze of ik eerst hen mee wilde helpen met een project wat ze dezelfde dag gestart waren. Ze hadden een paar tekstjes nodig voor een poster platform wat ze gebouwd hadden.
Dat platform is uiteindelijk een open en positief poster platform geworden waarop mensen posters konden inzenden en downloaden om zorgpersoneel een hart onder de riem te steken én om alle andere guppenkoppen aan te sporen om veilig te blijven handen en een beetje te blijven lachen. Als laatste had het platform ook het doel om creatievelingen een beetje actief te houden. Veel hadden namelijk ook geen opdrachten meer dankzij COVID-19.
Ja, en toen begon de shitstorm. Onze tone of voice en samenwerking beviel zo goed dat ik eigenlijk vanaf dag één bij het initiatief STAY SANE, STAY SAFE betrokken ben.
Alle teksten, PR, communicatie, project management en een klein beetje social media heb ik op me genomen. En ik kan je zeggen dat is redelijk wat werk.
Hou hierbij ook in je achterhoofd dat we alles pro bono hebben gedaan.
Het leukste is dat ik een keer heel intensief met twee (en eigenlijk veel meer anderen) creatievelingen heb mogen samenwerken, maar stiekem is het internationale succes wat we ermee hebben weten te behalen misschien nog wel mooier. Laat me daarom even opscheppen.
“Great success!” – Borat
In totaal zijn er meer dan 2100 posters ingezonden van creatievelingen uit 86 verschillende landen. Een deel van deze posters hebben we laten printen en gestuurd naar 27 ziekenhuizen door heel Nederland waar we best een beetje trots op zijn.
Verder hebben we samen met Graphic Matters heel Breda volgehangen, twee verplaatsbare kunstexposities en een drive-by galerij gevuld.
We hebben de 400×27 meter grote muren van het Ziggo Dome bekleed en gigantisch grote posters geprojecteerd op gebouwen met HOBU en 11United.
Door een samenwerking met Flyerman vind je allerlei posters in zo’n beetje elke bar en kroeg in Nederland.
We hebben samenwerkingen gehad met Wetransfer, Wix, Exterion (dankzij ADCN) en Kapitaal Utrecht en zijn zelfs ook nog even langs geweest bij De Grote Quarantaineshow van PIP Den Haag.
Dan hebben we het nog niet gehad over ‘media coverage’. Partijen als de NOS, Volkskrant, The Guardian, The Observers, PRI’s The World, It’s Nice That, The Brand Identity, Creative Boom, Creative Review en echt letterlijk een shitload aan anderen hebben ons verhaal gecovered. Letterlijk goed voor miljoenen weergaven. Alleen al de samenwerking met Wetransfer heeft ons al iets van 10 miljoen weergaven opgeleverd.
En het feest houdt niet op want er komen nu allerlei musea en collectieven op ons af die met ons samen willen werken om deze tijdsgeest te verwerken in collecties en exposities. Echt, what the fuck.
Kortom, ik ben redelijk druk geweest.
Ondertussen ben ik dus ook nog bezig geweest met dat portfolio en nieuwe blog. Die heet trouwens overdeschreef. Dat gaat allemaal de goeie kant op, maar vergt ook weer een hoop werk, zoals je kan begrijpen. Daar laat ik snel meer van zien.
Persoonlijk
Nu ben ik zelf ook redelijk door een rollercoaster gegaan. Om maar een paar dingen te noemen ben ik van het wonen in een camper teruggegaan naar een appartement (samenwonen, snap je wel) én ik heb een hond.
Ze heet Chef, hoe kan het ook anders, en ze is nu 5 maanden. Voor de mensen die het willen weten: het is een Heidewachtel. Klassiek jachtras. En ja, ik zou er ook graag jagertje mee gaan spelen. Ook dat is weer een flink project kan ik je vertellen.
Verder is wat er hier in mei in Scheveningen is gebeurd me ook niet bepaald in de kouwe kleren gaan zitten. Ik heb niet heel veel zin om daar nu verder over uit te wijden, maar wil je best vertellen dat ik er aanzienlijke tijd redelijk van wakker heb gelegen.
Dan heb je ook nog corona en wat andere dingen die best impactvol voor me zijn geweest. Van corona heb ik overigens niet zoveel last gehad omdat ik toch parttime kluizenaar ben.
Ik vind het alleen kut dat ik in paniek drie potten eiwitshakes heb gekocht op rantsoen. Soort van overgeheveld oorlogstrauma van opa op vader naar zoon, ofzo.
NATPAK?!
Haha, ja hou op schei uit. Die had op 20 april klaar moeten zijn. 4/20. Internationale stonersdag, maar toen zat ik dus balls deep in STAY SANE, STAY SAFE. Ik kan je zeggen dat ik een héél eind ben, maar hem nog een paar hoofdstukken wil schrijven en dan de boel nog moet tweaken. Komt eraan, maar nog geen vaste datum.
Dan zou ik hem het liefste ook nog als luisterboek willen maken, maar dat kost ook wel weer wat werk. Zou wel dope zijn, toch? Zo’n soort van Haags Brabantse iets te nasale stem die je vertelt dat je best in je pak kan zeiken zolang je hem maar uitspoelt daarna?
Ik zou heel graag het boek laten drukken, maar dat kost wel een paar duiten die ik niet heb. Ik ben dus een flink aantal wetsuits aan het verkopen die ik toch niet aantrek, of die me niet helemaal lekker zaten, om te kijken of ik genoeg ophaal om het te kunnen regelen. Check social dus even, dan weet je wat ik nog heb. Het zijn natuurlijk wel allemaal pakken voor mannen in maat L.
Conclusie
Ja, ik leef nog.
Ja, teringdruk.
Kan ik je inhuren? Ja, zeker. Stuur me ff een DM of mail. Binnenkort dus nieuwe plannen.
Blijf je wel schrijven over surfen en voor Surfoloog? Dacht het wel!