Hoewel je een gegeven paard nooit in de bek moet kijken is het krijgen van een cadeau toch altijd een beetje ongemakkelijk. Vaak is het cadeau iets wat niet echt bij jou past of wat je toch nooit gaat gebruiken. Jammer genoeg worden de cadeaus naarmate je ouder wordt steeds schaarser en als je dan wat krijgt is het meestal een bierpakket of Dove douchepakket met zo’n vage scrubspons.
Het belangrijkste van het krijgen van een cadeau is niet dankbaar zijn voor het daadwerkelijke cadeau (want soms is het cadeau nou eenmaal zo kut dat je er met moeite een dankjewel uit kan persen), maar wel dankbaar zijn voor het gebaar, de gedachte, tijd, energie en de moeite die in het ‘regelen’ van het cadeau is gaan zitten.
Dit is tevens de reden dat het krijgen van geld of een cadeaubon wel heel relaxed, is omdat je er meer mee kan dan het derde goedbedoelde Axe-pakket, maar dat ook wel een beetje jammer is omdat er niet echt tijd of moeite in is gestoken. Behalve dan dat de gevende partij waarschijnlijk om 10 voor 9 ’s avonds nog even snel naar de Appie moesten racen voordat ‘ie dicht was. Anders had je helemaal niks gekregen.
Het is ook nooit goed, met je ondankbare hoofd.
Wij moeten ons eigenlijk beseffen dat het geven van een cadeau nog kutter is dan er één krijgen. Daarom breng ik vandaag de 8 fases in kaart die iedere groep doormaakt bij het regelen en geven van een gezamenlijk cadeau.
Iedereen heeft dit ding grondig onder de douche uit gepluisd, want hoe zit zo’n kreng eigenlijk echt in elkaar?
Het cadeau
- De Whatsapp-groep. Net als dat God op de eerste dag licht schiep was daar ineens de Whatsapp-groep. Heel toepasselijk met de originele naam ‘Cadeau ……’ (vul de naam van de gelukkige in op de puntjes). De groep wordt gevuld met meestal 4-10 naasten die allemaal ook onderling bevriend zijn en waarvan er minstens drie met elkaar gescharreld hebben en daar veel gezeik van is gekomen (soort van fucked up driehoeksverhouding). Deze eerste stap eindigt altijd met de vraag: Wie doet er mee? Waarbij 90% meteen ja reageert omdat ze zelf totaal geen zin hebben om het cadeau te regelen.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@ - Het budget. Het voordeel van het geven van een groepscadeau, is dat er een sociale-krent-bescherming in zit. Hiermee bedoel ik dat het minder skeer is om met tien man een cadeau van 50 euro te geven, dan jij in je eentje een vijfje. Klassiek gevalletje synergie: samengaan van delen levert meer dan de som der delen.
Meestal is een tientje een mooi bedrag, maar je herkent je krenterige vrienden meteen aan het voorstel om 7,50 te doen. Eigenlijk wilden ze gewoon 5 euro uitgeven, maar beseften dat dit toch wel te krenterig is. Dit zijn vaak ook mensen die nog terug rekenen naar guldens, waarbij 5 euro nog steeds 11 gulden en 2 cent was en je vroeger ook maar 10 gulden aan een cadeautje voor de verjaardag van Bram mocht uitgeven van je moeder.
Uiteindelijk wordt het toch een tientje en kan er iets fatsoenlijks gekocht worden, alleen gebeurt dat nooit echt.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@
- Het idee. Vervolgens moeten er ideeën geopperd worden. Dit vind ik het leukste. Er is namelijk altijd wel eentje die denkt de lolbroek te zijn en met kutvoorstellen komt en daarmee de boel dus totaal niet serieus neemt. Drie keer raden wie die rol vervult in mijn vriendengroep, haha.
Er komen genoeg ideeën op tafel, maar eigenlijk zit er altijd wel fles drank bij en een zelf samengesteld verwenpakket van de Bodyshop, want zo’n pre-made Dove-pakket is dan ook weer net even iets teveel bedoeld voor je tante die je maar drie keer per jaar ziet.
Natuurlijk ontbreekt ook de bekende kaart met alle namen van de gevers niet. Dit is eigenlijk het allerbelangrijkste voor jezelf als onderdeel van de groep om te bewijzen dat je wel mee hebt gedaan. Ondanks dat jij met 7 anderen geen flauw benul hebt van wat je de jarige nou echt hebt gegeven kan jij vanavond met een gerust hart slapen. Maximaal succes met minimale inspanning.WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@
- De stilte/Het halen. De periode tussen de gemaakte afspraken en het het halen van het feest is altijd toch een beetje spannend. Wat als er iets mis is gegaan of er toch geen cadeau is geregeld? Dat zou pas lullig zijn. Eigenlijk geeft dit alleen maar je eigen onbetrokkenheid, passiviteit en luiheid aan, wel bij mij in ieder geval. Best een slechte eigenschap.
Als jij juist de persoon bent die het wel altijd haalt dan bied ik mijn excuses aan. Ik kan gewoon niks herkenbaars hierover schrijven omdat ik de cadeaus nooit haal.‘Ik moet altijd… uhhh… werken. Ja, ik moet werken! Oké, oké, ik zal proberen vaker initiatief te tonen.’ – Ik
Vervolgens nemen twee, eigenlijk altijd dezelfde personen, de verantwoordelijkheid om de cadeaus te kopen en te arrangeren in een tas of soms zelf een rieten mandje. Stiekem nemen deze MVP’s (most valuable player) het de anderen toch wel een beetje kwalijk, maar zal dit nooit echt uitgesproken worden binnen de groep.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@ - Het feest. De personen met het cadeau zijn er meestal al uren en willen per se wachten met het geven van het cadeau tot iedereen er is. Het moment van het geven van het cadeau is altijd hectisch en als iedereen dan eindelijk aanwezig is, is er altijd één net even bier halen waardoor toch niet iedereen bij het uitpakken was. Gewacht voor Jan Lul dus.
Soms is iemand pas ZO asociaal laat aanwezig dat het cadeau gewoon al gegeven wordt. Het geven van het cadeau wordt in dit geval een passief agressieve principe kwestie om aan te geven dat het niet gewaardeerd wordt dat je ZO ontzettend laat bent.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@ - De reactie. Eigenlijk is dit het minst leuke aan de hele avond, omdat de jarige er nooit even enthousiast over is als de tijd en moeite die je er in hebt gestoken. Beetje een anti-climax. Deze fase slaat eigenlijk weer op de inleiding die je net gelezen hebt.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@ - Je geld terug krijgen. Dit is eigenlijk de voornaamste reden waarom de mensen die het cadeau van A tot Z geregeld hebben zulke MVP’s zijn. Je geld terug krijgen van een semigrote groep is namelijk nog kutter dan het eten van een appel met schil, waarbij er zo’n stukje schil rechtop tussen je tanden vastzit en je de hele dag rondloopt met het gevoel alsof heel je kaak en tanden uit het lood staan. Super naar dus.
Je moet er echt zes keer om je geld vragen en dan nog zijn er altijd dezelfde die zeggen: ‘Ja, ik krijg maandag mijn salaris en dan maak ik het meteen over.’. De klassieke vraag of je het liever contant of via de bank wilt beantwoord je natuurlijk alleen met een foto van je bankpas. Wat iedereen natuurlijk super kut vindt omdat ze nu eerst je rekeningnummer op papier moeten schrijven omdat ze hem niet kunnen onthouden en niet kunnen typen en schakelen tussen de bankieren-app en je foto. ZO LUI ZIJN WE.
Zodra je het geld wel over kan maken merk jij dat je de transactie nog moet worden ondertekend met een of andere scanner omdat de MVP niet in je adresboek staat. FUUUAAARRRK. Moeten ze wéér wachten.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@ - De Whatsapp-exit. Spreekt voor zich. Liever vandaag dan morgen.
WAAROM PAKT HIJ GEEN WITREGEL, DAN MAAR ZO ?!$$&@!%$!@
Reacties